Πως γεννήθηκε η ιδέα.
Από την προηγούμενη χρονιά είχαμε μετατρέψει το "μαγαζάκι" σε βιβλιοπωλείο - στην πόλη μας απουσιάζει ένα κανονικό βιβλιοπωλείο. Το βαφτίσαμε "βιβλιοπαιδότοπος" γιατί τα παιδιά που έρχονται εκεί μπορούν και να μην ... ψωνίσουν. Μπορούν να έρθουν μόνο για να παίξουν.
Οταν διαβάσαμε στο σχολείο την Χαριστική Βιβλιοθήκη, είπαμε "κρίμα να μην υπάρχει και στη δική μας πόλη μια τέτοια βιβλιοθήκη". Δημιουργήσαμε λοιπόν στο βιβλιοπωλείο μας μια τεράστια πτέρυγα που την ονομάσαμε χαριστική βιβλιοθήκη. Οι ανάγκες το απαιτούσαν άλλωστε αφού οι περισσότεροι "πελάτες" έρχονταν για να παίξουν και να διαβάσουν, όχι για να αγοράσουν!
Προσθέσαμε και μία πτέρυγα με αναγνωστήριο και πάγκους για να ξαπλώνουν και χώρο για να παίζουν τα παιδιά με επιτραπέζια και παζλ και με τους μαγνήτες. Και μία πολυθρόνα που χωράει δύο και τρεις και μπορούν να βυθίζονται εκεί και να διαβάζουν.
Και μετά προσθέσαμε και πτέρυγα θεάτρου με βεστιάριο. Οι επισκέπτες του τώρα πια θα μπορούν και να ζωντανεύουν τα βιβλία που διαβάζουν! Και να δίνουν και παραστάσεις!
Το βιβλιοπωλείο-χαριστική βιβλιοθήκη μας, όμως, για να ευχαριστήσει τους επισκέπτες-πελάτες του υλοποιεί και άλλες δράσεις. Ετσι δημιουργήσαμε και αίθουσα προβολής. Αυτή η αίθουσα είναι μοναδική. Γιατί παρακολουθεί κανείς ταινία ξαπλωμένος/η μέσα σε έναν υπνόσακο ή χρησιμοποιεί τον υπνόσακο για μαξιλάρι!
Τα εισιτήρια που παίρνουν οι επισκέπτες όταν έρχονται στην χαριστική βιβλιοθήκη είναι σελιδοδείκτες- βραχιολάκια για να μπαίνουν παντού! Τους χαρίζουμε κι αυτούς φυσικά.
Και πάντα οι επισκέπτες μας αφήνουν τα παπούτσια έξω και μπαίνουν με κάλτσες. Μόνο κάλτσες!
Ο χώρος που προβάλλεται η ταινία και γίνονται τα αναγνωστικά ταξίδια λέγεται "ο κύκλος της κάλτσας". Εκεί γίνονται και άλλες δράσεις μετά ή και πριν. Οι επισκέπτες συζητούν για τα βιβλία ή τις ταινίες ή τα θέματα που τους ενδιαφέρουν.
Σε ένα τέτοιο ταξίδι μας διαβάσαμε το "πλανόδιο πάρκο" του Αντώνη Παπαθεοδούλου (εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ). Ενα βιβλίο που μάγεψε τα παιδιά και αποφάσισαν και αυτά να αναλάβουν δράση.
Ε, Δεν ήθελε και πολύ να γεννηθεί η ιδέα!Δεν έχουμε ανάγκη από δέντρα εμείς. Από βιβλία έχουμε ανάγκη.
-Γιατί να μην μεταφέρουμε τη βιβλιοθήκη μας σε όλη την πόλη;
-Γιατί να μη συναντιόμαστε με φίλους μας και από άλλα σχολεία και τα Σάββατα με αφορμή τα βιβλία;
- Γιατί να μην έχουμε κοινές αναγνωστικές εμπειρίες;
- Γιατί να μην μπορούμε να δανειζόμαστε περισσότερα βιβλία την εβδομάδα;
Εγινε μαθητικό συμβούλιο λοιπόν για να πάρουμε μια δημοκρατική απόφαση (τεχνική Freinet)και αποφασίστηκε!
Γεννήθηκε η ΠΛΑΝΟΔΙΑ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ την οποία θα μεταφέρουμε σε διάφορες γωνιές της πόλης μας τα Σάββατα.
Ο καθένας αποφάσισε τι θα φέρει και τι θα χρειαστούμε, (όπως στο πλανόδιο πάρκο)
-βιβλία
-μία γλάστρα με δέντρο-
-μία ταμπέλα που θα λέει " Η ΠΛΑΝΟΔΙΑ ΧΑΡΙΣΤΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΑΣ" -
-αφίσες για να ενημερώνουμε τον κοσμο που θα στήνεται κάθε Σάββατο -μαξιλάρια
-γρασίδι (ένα χαλί που μοιάζει με γρασίδι)
- ένα τιπι για να κάθονται μέσα τα παιδιά...
- πάγκο που θα πουλάει σπιτική λεμονάδα. Δεν θα έχουμε τιμή. Ο καθένας θα ρίχνει ό,τι έχει ευχαρίστηση μέσα στον αυτοσχέδιο κουμπαρά μας. Με τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται θα αγοράζουμε βιβλία ή παιχνίδια για την πλανόδια χαριστική βιβλιοθήκη μας!
Ενημερώσαμε και τους γονείς σε ξεχωριστή συγκέντρωση γονέων.
Ενθουσιάστηκαν και αυτοί και δεσμεύτηκαν να βοηθήσουν να υλοποιηθεί αυτό το "τρελό" πρότζεκτ!
Σπουδαία η συμβολή των γονέων σε όλες μας τις δράσεις.
Φιλοδοξούμε να ταξιδέψουμε και στα γειτονικά χωριά και οικισμούς, όχι μόνο σε σημεία της πόλης μας!
Καλά ταξίδια να έχουμε!
Καλή μας αρχή!
